Provincia: Pontevedra Municipio: Baiona Parroquia: Baiona (Santa María) Santísima Trinidad
Coordenadas (WGS84):
|
||
También puedes ver el mapa más abajo |
Nuestro agradecimiento a galiciamaxica por compartir con nosotros las fotos y la información que tienen de los cruceiros. En su página encontrarás mucha información sobre Galicia: museos, fiestas gastronómicas, fiestas históricas.... | |||||||
|
|
|
|||||
|
|||||||
"Cruceiro da Santísima Trinidade, Baiona (4)" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | "Cruceiro da Santísima Trinidade, Baiona (2)" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | "Cruceiro da Santísima Trinidade, cristo" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | |||||
"Cruceiro da Santísima Trinidade, virxe" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | "Cruceiro da Santísima Trinidade, Baiona (1)" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | "Cruceiro da Santísima Trinidade, Baiona (3)" por HombreDHojalata - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 3.0 a través de Wikimedia Commons. | |||||
Foto: José Antonio Sobrino | "Cruceiro de la Santísima Trinidad" por José Antonio Gil Martínez - originally posted to Flickr as Cruceiro de la Santísima Trinidad. Baixo a licenza CC BY 2.0 a través de Wikimedia Commons. | ||||||
O baldaquino ten
columnas
prismáticas na parte inferior, seguen cilíndricas
e
rematan en forma cónica con esfera en cada
vértice. A cúpula é piramidal. Cruceiro sen plataforma, con pousadoiro. O fuste é liso E a Cruz de gran tamaño, con características das chamadas cruces góticas Na Cruz están as figuras de Cristo, a Nai e outras figuras de menor tamaño. Información obtida do libro "Os nosos cruceiros", de José M. Laredo Verdejo |
|||||||
|
|||||||
El baldaquino
tiene columnas
prismáticas en la parte inferior, siguen
cilíndricas y
rematan en forma cónica con esfera en cada
vértice. La cúpula es piramidal. Cruceiro sin plataforma, con pousadoiro. El fuste es liso Y la Cruz de gran tamaño, con características de las llamadas cruces góticas En la Cruz están las figuras de Cristo, la Madre y otras figuras de menor tamaño. Información obtenida del libro “Os nosos cruceiros”, de José M. Laredo Verdejo |
|||||||
Miguel Ángel Mesa | |||||||
PROYECTO DE REPARACIÓN Y ACONDICIONAMIENTO DEL CRUCERO DE LA SANTÍSIMA TRINIDAD Ayuntamiento de Bayona, marzo de 1963 |
|||||||
Fotos
antiguas: |
|||||||
1940-1950 |
1920-1930 |
1940-1950 |
|||||
1940-1950 |
Más información en Patrimonio Galego.net |
Galicia
Hoxe, 21-11-2009, O cruceiro de Baiona |
Cruceiro
incluido en la obra "ARQUITECTURA DE INTERMEDIACIÓN NO VAL DE
MIÑOR. CRUCEIROS E PETOS DE ÁNIMAS", de Antonio
Soliño Troncoso y María Xosé Pérez
González. Instituto de Estudos Miñoranos, 2019,
págs 118-127 Parte del texto contenido en esta obra: DATACIÓN Existe practicamente unanimidade en contabilizar esta peza entre os cruceiros góticos de Galicia. Castelao dátao como de principios do XVI, outros autores considérano de finais do XV. O varal presenta formas arcaicas e a cruz cumpre un por un todos os requisitos das góticas, polo que o cruceiro perfectamente poderia ser encadrado no século XV. Non obstante o cruceiro posúe baldaquino, do cal lle ven o nome, e respecto deste a datación pode entenderse algo máis confusa; explicámonos: por unha banda o sistema compositivo-estrutural emprega recursos propios do gótico para reconducir adecuadamente ata os alicerces as forzas inclinadas da cuberta, pola outra presenta elementos ornamentais de dificil precisión no encadre temporal. Con independencia de que os linteis estean ancorados entre si formando un cinto que anule o empuxe horizontal da cuberta ou, simplemente, que este sexa inferior á forza opositora por rozamento das pezas graníticas que componen as pilastras das catro esquinas, o mestre canteiro parece que decidiu asegurarse de ter controlada a resultante de forzas mediante un incremento de carga vertical na cabeza daquelas, garantindo así a estabilidade do conxunto. Isto, é sabido, foi un achado do gótico, como tamén é propio do gótico unha cuberta moi elevada ou con moita pendente para minimizar os empuxes laterais. Os arcobotantes son elementos estruturais que, permitindo perforar amplamente os muros, transmitian á cimentación os empuxes inclinados das bóvedas nervadas de sección apuntada e cubertas. Coa experimentación os arquitectos e mestres de obras medievais chegaron á conclusión de que estes transmisores podian gañar en esvelteza e mellorar as prestacións se incrementaban a carga vertical, entón aparecen as coroacións en forma de agulla. Este principio dalgún xeito é o que mostra o Cruceiro Cuberto ou Tapado da Trindade. Polo tanto, estruturalmente o baldaquino pode encadrarse perfectamente no XV. Resta por analizar os traballos de acabado, de xeito particular o esculpido dos linteis. Na época final do gótico, como acabamos de esbozar un estilo arquitectónico de eminentes achados estruturais, aparecen variantes ornamentais como o chamado flamixero, que na meseta castelá, dotado dalgunha peculiaridade, coincide co isabelino ou reis católicos, citado de tal xeito por ser o estilo adoptado por moitas das obras acometidas durante ese mandato. Este estilo desembocará no mesmo territorio noutro de non menos forza ornamental: o plateresco. Pero este transito é de fronteira confusa. O plateresco iníciase de xeito impreciso a finais do século XVe vivirá sen auténtico vigor propio durante as dúas ou tres primeiras décadas do XVI, polo que algúns autores cualificano de gótico plateresco. A continuación terá algunhas décadas de plena manifestación, que se corresponden coa primeira presenza totalmente definida do Renacemento na peninsula durante a Monarquía Hispánica. Este tránsito artístico coincide co final da dinastia dos Trastámara e o inicio da Casa de Austria. En consecuencia, incluso o tratamento de linteis, ornamentación e desbaste inferior en forma de arco rebaixado, poderían entrar cronoloxicamente no final do século XV non obstante, atendendo á condición periférica de Baiona, inda sendo conscientes do interese estratéxico que para os monarcas da época ocupaba, quizais puidera ser máis lóxico encadrar todo o conxunto a inicios do XVI; pois entendémolo construído completo de xeito unitario, a un tempo, excepto o mesado-altar, aparentemente posterior. (Páx 2 da obra: Autorízase a reproducción de texto e fotografías sempre que se cite a autoría e a fonte de procedencia.") |
Cruceiro
incluido en la obra "Os nosos cruceiros". Autor e ilustrador:
José M. Laredo Verdejo. Boreal - Xuntanza Editorial, 1993.
Vol. I, pág. 38-39. |
Cruceiro
incluido en la obra "INVENTARIO DE LA RIQUEZA MONUMENTAL Y
ARTÍSTICA DE GALICIA", de
Ángel del Castillo. Publicado por la Fundación
Pedro Barrié de la Maza, 2008 (facsimil de la
edición de 1987, reedición de la obra publicada
en 1972).
Vol. II, pág. 57 El autor nos indica: "Antiguo baldquino de piedra de estilo ojival degenerado, pero muy arquitectónico, cobijando un antiguo cruceiro, al parecer, de últimos del siglo XV a principios del XVI." |
Cruceiro
incluido en la obra "Cruceros de VAL MIÑOR y Sta.
María
de Oia", de Salvador Fernández de la Cigoña
Fraga.
Editado por la Excma. Diputación Provincial de Pontevedra,
2004.
Pág. 87 |
Más bibliografía después de los mapas |
Cruceiro
incluido en la obra "HISTORIA DA COMARCA DO VAL MIÑOR
(Baiona -
Nigrán e Gondomar)", de Salvador Fernández de la
Cigoña
Fraga.
Editado por AGCE (ASOCIACIÓN GALEGA PARA A CULTURA E A
ECOLOXÍA), 1995.
Pág. 146 |
Cruceiro
incluido en la obra "VIGO, el Fragoso y el Miñor".
Ramón Blanco Arean, 1978, pág. 168 "Este cruceiro y el de Noya son los únicos antiguos en Galicia que conservan el baldaquino que cubre la cruz gótica, costumbre que subsistió durante bastante tiempo como originaria de Francia, país en el que se prohibieron estos templetes por considerar que el símbolo fundamental del cristianismo no debía tener más cobertura que la del cielo." |
Cruceiro
incluido en la obra "GALICIA HISTORIA E IMAGEN" (Pontevedra), de
Ramón Blanco Arean. 1979,
Tomo 2, pág. 164 (reseña
fotográfica). |
Comment
Form
is loading comments...
|
|