| Con maior
frecuencia do que cabería esperar os cruceiros sofren
"accidentes" que lles producen, en maior ou menor medida, danos.
Algún vehículo que choca contra eles (desencravo de Eiroa), algunha rama
dunha árbore que cae encima (San Lorenzo de Agrón),
unha tormenta, vandalismo (cruceiro de Geo en Cangas)... |
E aínda que en
moitas ocasións o resultado do accidente é
desastroso para o cruceiro, pois termina en dúcias de
cachos, a
restauración do mesmo é posible
(como o demostra o xa mencionado desencravo de Eiroa).
|
|
| Un
dos cruceiros que sufriu dános con motivo dun
temporal en xaneiro de 2009 é o Cruceiro
de Pousada, parroquia de O Araño, concello de
Rianxo (cruceiro que xa sufrira danos con
anterioridade, en 1990, cando foi derrubado
por unha carroceta) |
| Este cruceiro de
Pousada foi restaurado baixo a supervisión de Carlos
Henrique Fernández Coto (arquitecto) e Mª
Asunción Terroso Hernández (Técnico
restaurador de Bens Culturais). |
Usando como base
esta restauración imos expoñer unhas ideas sobre
a restauración dun cruceiro.
(Fotos, vídeos e datos facilitados por Carlos Henrique
Fernández Coto ou tomadas da Concellería de Deportes e Patrimonio
Histórico do Concello de Rianxo)
|
|
|
¿Quen debe
facer a restauración?
|
|
- Persoal
especializado, baixo a dirección dun restaurador
|
|
|
¿Qué
materiais se empregan?
|
|
- Para a unión de pezas
desprendidas e fragmentadas faise un
cosido estrutural mediante varelas de fibra de vidro embebidas con
resina epoxídica. Si houbese varelas de aceiro previas (como no
caso do cruceiro de Pousada) serán substituidas tamén por
varelas de fibra de vidro.
-
Morteiro de restauración para selar a unión das
pezas cosidas (morteiro formado por Cal hidráulico NHL, area
fina de Xinzo, dispersión de resina acrílica
(Acril 33) e pigmentos minerais).
- Chumbo líquido -que se consegue con calor- (para a
absorción de movementos producidos por
vibracións e a acción do vento). O chumbo debe penetrar
ben para que non queden ocos dentro do cruceiro, pois o osíxeno
é corrosivo e de ahí a necesidade de que non os haxa.
-
Tratamento biocida sobre a pedra.
-
Paletiñas, brochas, cepillos de "cerdas", auga (de
mangueira, nunca auga a presión), xabón neutro...
|
 |
 |
|
| Fotos e
video: Concellería de Deportes e Patrimonio
Histórico do Concello de Rianxo |
Uso de auga
(con mangueira), nunca de auga a presión |
|
|
|
¿Qué
materiais NON se deben empregar NUNCA?
|
|
|
|
- Auga a
presión (rompe as micropartículas da pedra, sobre
todo a mica, un dos componentes do granito)
|
- Resinas (nota:
as resinas non deben expoñerse ao sol posto que son degradadas polos raios ultravioletas,
aínda que -mezcladas con outros compoñentes-
poden usarse para determinados fines)
|
|
|
|
Debe respectarse a pátina
da superficie. Do mesmo xeito os liques non deben eliminarse, pois
cumpren unha
función: protexen as partes máis
débiles da pedra -as que son máis porosas- e forman parte
da pátina da obra e da pegada do tempo, e aportan un importante
valor de antigüidade.
|
|
|
|
Un exemplo: Cruceiro de
Pousada (Rianxo)
|
 |
 |
| Fotos do
cruceiro de Pousada, antes da
súa restauración |
Fotos das
pezas do cruceiro que caeron ao chan
|
|
|
| Máis
información e fotos da restauración no facebook
da Concellería de Deportes e
Patrimonio Histórico de Rianxo |
| |
Últimos pasos da
restauración do cruceiro de Pousada |
|
|
| O cruceiro
xa rematado: |
 |
| Foto: Concellería de Deportes e Patrimonio
Histórico do Concello de Rianxo |
| Correo de contacto: Rehabilitacion.Rianxo@gmail.com |
|
